We zwijgen

Vrijheid is dansen op muren

Je evenwicht vinden tussen

toekijken, toestaan en toeslaan

Onze stad draagt sporen van wat ooit was

Geheimen

Verhalen vol schaamte

We bouwden alles weer op

Constructies van hoop

Maar we zwijgen nog steeds

We beloofden onszelf: "Dit nooit weer!"

Woorden die niemand meer herkent

Daarom herdenken we

Herinneren het ondenkbare

En we lachen

Omdat we denken altijd vrij te zullen zijn

De vraag is of we herkennen

dat een geschiedenis zich herhaalt

Dezelfde vormen

maar een andere taal

We zien het niet

of we zwijgen en we kijken weer weg

Mariska Bosch-Falk